در سالهای اخیر، سرمایهگذاری در داراییهای دیجیتال از طریق ابزارهایی چون ETFهای کریپتویی برای عموم مردم امکانپذیر شده است. در عین حال، سهام شرکتها نیز یکی از قدیمیترین و متداولترین روشهای سرمایهگذاری در بازارهای مالی محسوب میشود. اما این دو مسیر سرمایهگذاری تفاوتهای ساختاری، حقوقی، و عملکردی قابلتوجهی دارند که دانستن آنها برای سرمایهگذاران حیاتی است. در این مقاله، به بررسی این تفاوتها میپردازیم و مزایا و معایب هر کدام را روشن میسازیم. این دانش به شما کمک میکند تا بسته به استراتژی مالی خود، انتخاب هوشمندانهتری داشته باشید.
۱. مالکیت واقعی در مقابل مالکیت غیرمستقیم
وقتی فردی سهام یک شرکت را خریداری میکند، عملاً مالک بخشی از آن شرکت میشود. این مالکیت به او حقوقی مانند رأی دادن در مجامع عمومی یا دریافت سود سهام (dividend) میدهد. در مقابل، ETFهای کریپتویی مانند Bitcoin ETF تنها نماینده یک دارایی هستند و مالکیت مستقیم بر رمزارز به دارنده ETF نمیدهند. در این حالت، سرمایهگذار از نوسانات قیمت دارایی سود یا زیان میبرد ولی هیچ کنترلی روی خود دارایی دیجیتال ندارد. این موضوع یکی از تفاوتهای مهم حقوقی و فنی بین این دو ابزار است.
۲. شفافیت اطلاعات و نظارتهای قانونی
بازار سهام تحت نظارت شدید نهادهای مالی مانند سازمان بورس و کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) فعالیت میکند. شرکتها موظفاند اطلاعات مالی، گزارشهای حسابرسیشده و فعالیتهای مدیریتی را بهصورت دورهای منتشر کنند. اما ETFهای کریپتویی، خصوصاً در مراحل اولیه راهاندازی، ممکن است با نظارتهای کمتری مواجه باشند، بهویژه اگر بر مبنای رمزارزهای غیرمتمرکز باشند. اگرچه با پذیرش ETFهای بیتکوین در بورسهای رسمی، شفافیت بیشتری ایجاد شده، ولی همچنان ریسک ناشی از عدم گزارشدهی یا نوسانات بازار کریپتو باقی میماند.
۳. نوسانات قیمتی و ریسک بازار
بازار سهام بهطور نسبی ثبات بیشتری دارد و تغییرات قیمت معمولاً تابع عملکرد شرکت، شرایط اقتصادی و سیاستهای کلان است. اما بازار کریپتوکارنسی بسیار پرنوسان بوده و قیمتها میتوانند در مدت کوتاهی تغییرات شدیدی را تجربه کنند. ETFهای کریپتویی نیز از این نوسانات تأثیر میپذیرند و ممکن است بازدهی آنها بسیار بالاتر یا پایینتر از انتظار باشد. بنابراین، سرمایهگذاری در ETFهای کریپتویی برای افرادی با ریسکپذیری بالا مناسبتر است.
۴. نقدشوندگی و ساعتهای معاملاتی
یکی از مزایای ETFهای کریپتویی این است که میتوان آنها را مانند سهام در ساعات کاری بازار بورس معامله کرد. اما برخلاف رمزارزها که ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته معامله میشوند، ETFها محدود به ساعات رسمی بازار بورس هستند. از سوی دیگر، سهام شرکتها نیز نقدشوندگی بالایی دارند، بهویژه اگر متعلق به شرکتهای بزرگ و فعال در بازار باشند. اما ETFهای تازهوارد یا کمحجم ممکن است با کمبود خریدار و فروشنده مواجه شوند که میتواند باعث کاهش کارایی سرمایهگذاری شود.
۵. سبد سرمایهگذاری و تنوع
ETFها معمولاً طوری طراحی میشوند که سبدی از داراییها را پوشش دهند، بهعنوان مثال ETF بیتکوین ممکن است ترکیبی از بیتکوین واقعی و قراردادهای آتی باشد. در نتیجه، این ساختار به کاهش ریسک از طریق تنوع کمک میکند. اما وقتی شما سهام یک شرکت خاص را میخرید، تمام سرمایهتان در عملکرد آن شرکت متمرکز میشود. در عوض ETFها میتوانند تنوع جغرافیایی، صنعتی یا حتی تکنولوژیکی ایجاد کنند و برای سرمایهگذاران محافظهکارتر جذابتر باشند.
۶. کاربرد برای ایرانیان و محدودیتها
برای سرمایهگذاران ایرانی، خرید سهام بینالمللی یا ETFهای کریپتویی با چالشهایی مانند تحریمها، محدودیتهای بانکی و نیاز به واسطههای خارجی همراه است. با این حال، برخی پلتفرمهای بینالمللی همچنان امکان سرمایهگذاری در ETFهای کریپتویی را فراهم میکنند. از سوی دیگر، ورود به بازار سهام داخلی شفافتر و قابلدسترسیتر است، هرچند تنوع ابزارهای سرمایهگذاری نسبت به بازارهای جهانی محدودتر است. در نهایت، انتخاب بین این دو گزینه به شرایط اقتصادی، ریسکپذیری، و اهداف مالی شخص بستگی دارد.